روايه مشوقه

الوقت يمر سريعا ... كانت تشعر انها طفله ولاول مره تذهب مع والدها الى مدينه الملاهى .
كم تشعر بالحب لذلك الرجل الاستثنائي .
كانت تجلس بجانبه فى السياره فى طريقهم الى بيت بطه وحسن .... تلكمت قائله
مش هنجيب حاجه واحنى داخلين .
تكلم دون ان ينظر اليها 
اكيد طبعا .. فى محل حلوانى كويس فى طريقنا هجيب منه .
طرق سلطان باب الشقه ...ابتسم وهو يستمع لصوت بطه وهى تنادى حسن لفتح الباب 
وفى تلك اللحظه التى فتح فيها حسن الباب كانت امه تنزل السلم وهى تقول فى نفسها
مش هسمحلهم يلعبوا فى دماغ ابنى ... على جثتى 
لمحها سلطان فوقف فى مكانه احتراما لها وقال
ازيك يا حجه عامله ايه 
نظرت اليه بطرف عينها وقالت 
اهو كويسه 
ومرت من جانبه دون ان تلقى السلام على رحاب بتجاهل مقصود ... 
كانت رحاب حين لمحتها سلطان فى خوف ... شعر بها سلطان و تمنى ان يمر الامر بسلام ولكن تجاهل ام حسن لها .. انبئه ان القادم اسوء .
جلس الجميع فى غرفه الصالون ببيت حسن كانت الجلسه يغلفها التوتر .. كانت رحاب صامته تماما ... وسلطان وحسن يتكلمان فى بعض أمور العمل .. وبطه من المطبخ الى غرفه الصالون تحضر الضيافه
تشنج سلطان فى جلسته مع سماعه لسؤال ام حسن لرحاب
عايزه ايه من ابنى يا رحاب ... مش امك زمان رفضت تجوزكم .. راجعه ليه دلوقتى وعايزه ايه .
وقف حسن صارخا .. 
امه ايه الى انت بتقوليه ده .
تكلم سلطان محاولا تمالك غضبه قائلا
الكلام ده كان زمان يا حاجه .. دلوقتى رحاب مراتى انا .... وهى مش عايزه حاجه من ابنك .
لوت ام حسن فمها وقالت
وايه الى جايبها بيت ابنى ها .
وقف سلطان پغضب واضح قائلا
هى جايه بيت ابن خالها ... وبيت اخت جوزها ... وعلشان خاطر حسن قبل بطه انا مش اهتكلم اكتر من كده سلام عليكو
جرت بطه الى سلطان وهى تقول
لا يا اخويا اوعا تمشى من بيتى وانت زعلان 
حسن منه قائلا
حقك عليا يا سلطان ... ورحاب منوره بيتى ... ولو الارض فوق راسى .
كانت رحاب تبكى بصمت دون ان تتكلم
وقفت ام حسن پغضب وقالت
راسك ايه الى تشلها عليها ...عايز تشيل الى جايه طمعانه فى فلوسك .. وعايزه تضحك عليكم ...
وتقدمت ووقفت امام رحاب وقالت
انت مش هتضحكى عليا بدموع التماسيح دى ... مش هطولى ولا مليم لا من ابنى ولا منى على جثتى
سحب سلطان رحاب لتقف خلفه ووقف هو فى مواجه ام حسن قائلا
لولا انك ست كبيره وانك ام حسن جوز اختى لكان هيبقالى كلام تانى خالص معاكى .
.... وخرج واغلق الباب خلفه .
الفصل السادس عشر
سيارته بصمت غاضب ... ولم يلتفت لتلك الجالسه بجانبه وكأنه نسيها تماما 
خرجت منها شهقه بدون قصد منها انتبه على اثرها سلطان ونظر اليها وكأنه يراها لاول مره ظفر بصوت عالى ودخل لاول شارع جانبى و اوقف السياره ... واستغفر بصوت عالى 
اعتدل فى جلسته ونظر اليها وقال بصوت هادئ لكنه لم يتخلى عن غضبه 
انا ممكن اعرف انتى بطعيتى ليه دلوقتى
ظلت تشهق ... من كثره البكاء وقالت بصوت متقطع 
بسبى حصلت ما بينكم مشاكل ... كان كل حاجه
كويسه ... لكن دلوقتى ....
انت وحسن وبطه ...
ولم تستطع ان تكمل

لانها عادت للبكاء بقوه اخذها بين ذراعيه .... وظل يربت على ظهرها حتى هدئت
ل 
سيبك انت انا كان نفسى من زمان اڼفجر فى الست دى .. وجتلى الفرصه اسيبها تعدى كده ... لا ده انا مبقاش سلطان .
ضحكت بصوت عالى وقالت .
يا للدرجادى ... هى صعبه اوى كده 
ضحك بصوت عالى وهو يتخيل تعاملات اخته الصغيره مع تلك السيده سليطه اللسان 
ونظر وهو يقول 
هى شايفهةكل الناس طمعانه فى فلوسها هى وابنها وياما اتهمت بطه بده ... 
قطبت بين حاجبيها ... فى اندهاش وقالت
للدرجه دى ... هى ليه الفلوس بتعمل فى الناس كده 
مش كل الناس يا رحاب ... ربنا يهديها .... انا مدايق علشان حسن .
كان حسن يتحرك بعصبيه شديده فى صاله منزله يحاول كبح غضبه كانت امه تنظر اليه بعدم فهم واوضحت ذلك سائله
فى ايه يا حسن ... رايح جاى دوختنى ... ما فى داهيه غارت وارتحنا 
انت بتقولى ايه يا اما ... ده لو نسينا انها مرات سلطان صاحب عمرى واخو مراتى ..مش هننسى انها بنت عمتى ... وعلشان تعرفى بقا يا اما انا هرجع لرحاب ميراثها كامل ... لو مش عاشنها هى علشان ابويا الى ظلم امها وربنا مش هيسامحه الا اذا الحق رجع لصحابه ..... وكلمه فى الموضوع ده مش عايز اسمع.
انها كلامه وتركها ودخل غرفته .
كانت تنظر الي الفراغ الذى كان يملئه منذ قليل پصدمه هل هذا ابنها وحيدها الذى لم يرفض لها طلب يوما 
كله بسب تلك الشيطانه الذى تزوجها وتلك الحيه رحاب .وقفت على قدميها وخرجت من الشقه بدون اى كلمه ... ظلت