رواية بقلم شيماء عثمان

 

عاصم پغضب لعفاف يمين بالله لو ما سكتى لطلقك 
عفاف بعصبيه سكتت اهه . وحطت ايديها على فمها 
ثابت بهدوء روحتله ليه ياعاصم . انت اكده ارتاحت . ايه قالك هيطلقها ويرجعهالك اياك .
عاصم بسخريه كنت فاكر .انه اتجوزها عشان يحميها منى بس اللى شفته حاجه مختلفه حبها .سحرته .دخلت دماغه وعجبته .
سيد بسخريه ليكون قالك أكده اياك 
عاصم ديه حاجه متتقالش بالكلام ياسيد .بتبان فى العين .وكان باين فى عينه اوى . وضحك عاصم بسخريه وتابع .بنت عمك روضت الاسد ياسيد حمزه الاسد اللى ميعرفش فى حياته غير الجد والشغل. العيله الصغيره ديه .قدرت عليه وظهرت المستخبي فى عنيه 

فى فيلا الچارحي مروان وحمزه لسه فى المضيفه 
حمزه لسه مضايق من كلام عاصم .ومروان حاول يهديه 
مروان قوم شوف مراتك . وطمنها . مش تتنرفز عليها . 
وتخوفها منك . مش كده يا أسد .
حمزه انت مشفتش كانت خاېفه منه ازاي يامروان! .
مروان ماهي لازم تكون خاېفه . اومال حصل اللى حصل ليه لو ماكانتش خاېفه .
حمزه وتخاف ليه وانا جنبها .
مروان لسه متعرفكش ومتعرفش مين هو حمزه الأسد . يلا قوم روحلها .طمنها . خليها تشوف حنية وطيبه الأسد . قبل نرفزته وعصبيته . فاهم يا أسد ..انا كمان هروح اجيب شرووق . مش مبطله زن من امبارح 
حمزه ابتسم لمروان ... فى غرفه نورهان . نورهان كانت قاعده على السرير وكانت خالعه طرحتها . حمزه فتح الباب بسرعه من غير ما يخبط . نورهان اتخضت واتفاجئت بوجوده قدامها 
حمزه انا اسف . خضيتك .نسيت اخبط 
نورهان عادى محصلش حاجه .حمزه قرب قعد على طرف السرير وهو مرتبك . 
حمزه بتردد انتى زعلانه مني عشان اتنرفزت عليكى من شويه .
نورهان لا مزعلتش بس اتافجئت من رد فعل حضرتك 
حمزه مبلاش حضرتك ديه . جربي كده تقولي حمزه من غير حضرتك ولا دكتور .والله أسمى سهل على فكره. 
نورهان بفضول طب مش هاتقولي ايه اللى حصل . وعاصم كان عايز ايه .
حمزه بيغمض
عينه پغضب . وبهدوء اتكلم بصي يانورهان . اولا مش عيزك تنطقي اسمه على لسانك 
تانى . ثانيا . اللى حصل مش مهم تعرفيه . ثالثا بقا فكي التكشيره ديه بقا . معئنها مخلياكى زي القمر .
نورهان ابتسمت بكسوف وسكتت ثواني كده .وبصت لحمزه فى عنييه وقالت هو انا ممكن اسألك سؤال يادكتور حمزه . ملوش علاقه بالموضوع ده . 
حمزه بنظره شقيه مليانه حب ماتسألي عادى هو لازم دكتور ديه 
نورهان لا بجد عايزه اسألك سؤال ملح عليا من اول

________________________________________
ما شفتك .
حمزه اسألي انا سمعك . 
نورهان ضحكت هو ليه حضرتك . قومتني من مكاني وخلتني ارجع لآخر بينج . رغم انى اعتذرتلك . انى خبط فيك ڠصبا عنى . يعنى ايه اللى خطړ فى بالك وقتها .
حمزه بيتهرب من سؤال نورهان مش فاكر .
نورهان لا شكلك بيقول انك فاكر . ومش عايز تقولي 
حمزه ما بلاش .
نورهان بعفويه لا عشان خاطري قولي .
حمزه بنظره مليانه حب بصدق . ونبره هادئه ماكنش ينفع كل ما ابص اشوف عيونك الحلوين دول . بتوه فيهم . ومببقاش مركز انا بقول ايه .
نورهان وشها احمر من الكسوف واتوترت جدا من كلامه خصتا هي حست بصدق كلامه فعلا .
حمزه بحب انتى اللى صممتي اجوبك 
نورهان بكسوف انا مكنتش متخيله الرد ده بصراحه .
حمزه اومال كنتي فاكره ايه .
نورهان انا كنت فاكره حضرتك متضايق منى عشان .اتكلمت معاك بطريقه
مش لطيفه . والحقيقه .بعد الموقف ده . انا كنت مرتبه نفسي انى هيشل الماده بتاعتك .
حمزه ضحك جدا على كلام نورهان مش لدرجه ديه 
نورهان لا بدليل . ان حضرتك طردتني من المحاضره . وهددتني . لو اتأخرت مش هحضر معاك لا خر السنه .
حمزه بحب وصدق هاتصدقينى لو قولتلك . انى عملت كده بس. عشان كنت قعدت كام يوم مش بشوفك . ومش قادر اسأل عنك نورهان اتكسفت جدا واتوترت وهربت من عنيه بصت الناحيه التانيه 
حمزه بتهربي مني ليه انا ماصدقت اتكلم .
نورهان بكسوف وصوت هامس اتكلم انا بسمعك .
حمزه بحب نورهان . انا من اول لحظه شفتك فيها وانا مشدودلك اوى .ومبطلتش تفكير فيكى . معرفش انتى سيطرتي على عقلي وتفكيري ازاي ... نورهان انتي مصدقانى مش كده . 
نورهان بأبتسامه ايوه مصدقاك .
حمزه بحب طب وانتي ايه . نورهان اتكسفت من كلامه ونظراته واتوترت جدا وتابع حمزه .. يعنى اطمن ولا ايه .. 
نورهان يعنى افهم من كده انك وافقت تتجوزني . عشان جواك احساس ناحيتى . مش عشان طلبت مساعدتك . يعنى لو كانت اي واحده غيري اللى فى الموقف ده . كنت هاتتجوزها 
حمزه بتأكيد