رواية مدينة الإسكندرية

انها واقفه قدامه في مكان بعيد.. عملت ايه جيت الرجاله ١مجهول 
تمام يا باشا جبتهم ٢مجهول 
هتنفذ امتى ١مجهول 
يومين بالكتير وتكون ٢مجهول متكتفه تحت رجلك 
تمام اوى هبعتلك صورتها ١مجهول دلوقتى 
ماشى يا باشا كله هيكون ٢مجهول تحت السيطره 
وقفل معاه 
واخير ا هتيجى تحتى ١مجهول ايدى يت بنت
بعد ما حنين خلصت عشا هيا وفهد وراحت على اوضتها وهيا حاسه انها مبسوطه وقاعده بتفكر فى كل كلمه قلها فهد وبعدين باب الاوضه خبط 
حنين حاضر جايه 
بتفتح لقت نور 
نور اهلا بناس ال بتخرج ومتقلناش 
حنين بضحك طب ادخلى بس 
نور ادينا دخلنا كلى اذان صاغيه احكلى كل حاجه بتفصيل الممل وبتغمزلها 
حنين قعدت قصادها وانتهدت
نور الله ده الموضوع شكله كبيرى 
حنين بدون مقدمات فهد بيحبنى وعاوز يجوزنى 
نور بضحك وبتصقف على ايديها هو ده مش قلتلك شكله واقع فيكى 
حنين مش عارفه كل تصرفاته وكلامه بتقول كده بس انا خاېفه اوى 
نور قامت قعدت جمبها وطبطبت عليها حنين انسى ال فات وسيبى قلبك يعيش وحبى فهد انسان كويس جدا وباين عليه جدا انو بيحبك 
حنين بجد باين عليه 
نور وربنا ده مش بيحبك بس لا بيعشقك كمان ده الاعمى ياخد باله 
حنين بس انا خاېفه يسبنى بعد ما يعرف الحقيقه انى مطلقه وعندى بنت وانى كدبت 
نور يا حبيبتى ال بيحب بيسامح وبعدين انتى كنتى مضره لكده بس لازم تصرحيه بالحقيقه على طول 
حنين هو ده ال بفكر فيه 
نور بتحبيه يا حنين 
حنين مش عارفه ال انا فيه اسمه ايه الاحساس ال بحسه معاه حتى مكنتش بحسه بتحبى بس 
فى الوقت ده الباب خبط نور راحت تفتح 
يارا خېانه قعدين من غيرى وبتنموا
نور بضحك ما انتى ال بتتفسحى وعايشه حياتك وسيبانا
يارا بهيام اه كنت مع عمورى حبيبى كان عملى سهره تجنن 
نور الله يسهلو اوعدنا يا رب
يارا وبتغمزلهم شكل ربنا هيستجيب قريب
حنين بتوتر بطلوا هزار وتعلوا نقعد بقا 
يارا هو فى احلى من الهزار يا حنون 
حنون بضحك لا مفيش يلا اخربوها 
نور هو ده الكلام
وشغلو اغانى ونور ويارا مبطلوش رقص وبعدين شدوا حنين ورقصت معاهم وبعد شويه وقفوا الاغانى وقعدوا 
نور اه حرام عليكى يا يارا ده انا بطلت 
يارا وانا كمان مرقصتش كده من زمان بس حنون طلعت بترقص جامد يا بخته 
حنين هو مين
يارا ال هيتجوز القمر ده وغمزتلها 
حنين بتوتر تسلميلى يا حبيبتى 
يارا حنين هو فى حد فى حياتك 
حنين لا طبعا
يارا الحمد الله
نور ياسلام وهتفرق معاكى يا يويو 
يارا طبعا هتفرق 
نور وبتبص ل حنين هتفرق فى ايه بقا 
يارا بخبث اصلى حاسه ان حنون هتبقى قريبه من اوى 
نور بضحك يويو هاتى من الاخر 
يارا شكلك يا نونو حاسه ب ال انا حسيته 
نور بغمز ال هو ايه 
يارا هتصعيى عليا مش هتسلكى معايا 
كل ده وحنين مكسوفه جدا وبتتفرج عليهم
نور ههههههههه انتى مصېبه 
يارا من الاخر فهد كده شكله واقع فى حنين 
نور ههههههههه هو مش شكله ده اكيد 
يارا الله عليا 
حنين بس يا نور 
يارا راحت ل حنين انتى مكسوفه منى مش احنا اخوات 
حنين طبعا اخوات 
يارا امال ايه فعلا فهد باين عليه خالص وفضله تكه ويتكلم 
نور بصحك هسترى هو انتى متعرفيش 
يارا اعرف ايه 
نور مهو اتكلم 
يارا بفرحه بجد احكولى 
حنين بجد انتى فرحانه 
يارا وهيا حنين تصدقينى من اول ما شفتك فى الخطوبه وشفت نظرت فهد ليكى اتمنيتك لاخويا لانه فعلا مش هيلاقى احسن منك وانتى ال تستحقى تكونى مرات فهد الزينى 
حنين تسلميلى يا حبيبتى 
نور ببرود شكلها مش لوحدها هتدخل عيلت الزينى 
حنين بعد فهم مش فاهمه تقصدى ايه 
يارا بشقاوه اصلها يا ستى الفتى الثانى فى عيلت الزينى خطڤ قلبها ادهم صح 
حنين بجد يا نور 
نور سوسه انتى يا يارا ايوه يا حنون ادهم طلبنى للجواز وانا وفقت 
حنين بزعل وكده تخبى عليا ومتحكليش 
نور والله ابدا ده لسه قيلى دلوقتى وكنت جايه اقلك بس اتكلمنا فى

موضوعك وبعدين يارا جات 
حنين مبروك يا قلبى 
نور الله يبارك فيكى عقبالك يا حنون 
حنين پخوف يارب 
يارا اخدت بالها مالك يا حنين انتى مش عوزه فهد
نور بسرعه لا مش كده 
يارا امال فى ايه شكلها زعلان 
نور مش زعلانه بس فى موضوع كده خيفينه يبوظ الجوازه 
يارا بقلق فى ايه اتكلمى يا حنين وصدقينى محدش هيعرف حاجه 
حنين هقلك لان مسير الكل يعرف يارا انا مش انسه 
يارا پصدمه ايه قصدك ايه 
حنين بسرعه لا متفهميش غلط 
انا قصدى انا كنت متجوزه واطلقت ومخلفه بنت
يارا وايه المشكله 
نور كملت بدل يارا بصى محدش يعرف خالص لان لما حنين قدمت فى الشركه كانوا شرطين المهندسات يكونوا انسات مش متجوزين ولا معاهم عيال ف حنين قالت انها انسه عشان تشتغل لانها كانت محتاجه الشغل
يارا اه فهمت قصدك ان فهد ميعرفش انها مدام وعندها بنت 
نور بظبط كده 
يارا طب ما تقله ايه المشكله 
حنين بتوتر فهد ممكن يفكر انى ٠٠٠كدابه وضحكت عليهم و
يارا ويسيبك
حنين ايوه 
يارا يبقى متعرفيش فهد 
نور ازاى 
يارا فهد عمره ما شغلته واحده ولا فكر فى حب خالص وكنت كل ما اجى اقوله هتجوز امتى يقولى لما تجى ال ټخطف قلب الفهد وبما