رواية مدينة الإسكندرية

سمعتها فى حياتى وحشتنى 
حنين وانت كمان وصلت بسلامه 
فهد ايوه يا حبيبتى ماما وهمس عاملين ايه 
حنين كويسين 
فهد وانتى 
حنين تمام الحمدالله 
فهد طب اسيبك ترتاحى عشان لازم تجى الشركه بكره 
فهد ليه فى حاجه 
فهد ايوه فيه انا لازم اشوفك مقدرش يعدى يوم من غير ما شوفك 
حنين بابتسامه حاضر 
فهد تصبحى على خير يا قلب الفهد 
حنين وانت من اهله 
وخلص اليوم وتانى يوم الصبح حنين قامت بدرى فطرت ونزلت تبيع الدهب عشان تجهز الفلوس ٠٠٠٠٠٠وتروح على الشغل و
حنين جهزت الفلوس وراحت على الشركه 
صباح الخير يا نور 
نور صباح الخير يا حبيبتى عاملتى ايه
حنين بعت الدهب وجبت الفلوس 
الف عشان ٢٠نور طب خدى الفلوس تكمل بس يارب يسيبك فى حالك 
حنين يارب يا نور انا مفضلش معايا فلوس خالص 
نور هو الحيوان ده ال اسمه جاسر هيجى يا خد الفلوس امتى 
حنين النهارده هيرن عليا وهو تحت 
كل ده ومش وخدين بالهم من الواقفه بتسنط عليهم وسمعت كل الكلام وجريت على مكتبها تبلغ شيرى 
ندى الو شيرى هانم 
شيرى عرفتى حاجه جديده 
ندى ايوه ال اسمه جاسر طليقها هيعدى عليها فى الشغل وهتنزله 
شيرى وهيا مبسوطه حلو اوى العب كده هيحلو طب اقفلى انتى وانا هتصرف بس خدى بالك منها واى حاجه كلمينى 
ندى حاضر يا شيرى هانم 
فهد دخل وهيا بتكلمها بس وصل فى الاخر مسمعش حاجه غير انها بتقلها حاضر يا شيرى هانم 
فهد لنفسه يبقى انتى يا زباله ال بتبلغى شيرى بكل حاجه طب اصبرى عليا وعمل نفسه مسمعهاش وندى اول ما شفته اتوترت 
ندى بتوتر صباح الخير يا مستر فهد 
فهد مرضش عليها هاتيلى الورق ال عندك وقهوتى يلا بسرعه
ندى جبتله الورق والقهوه ودخلتله 
عمار بصصلها بغموض 
ندى بتوتر تؤمر بحاجه تانيه يا فندم
فهد ايوه خلى حنين تجيلى 
ندى بضيق ملحوظ حاضر 
ندى مهندسه حنين مستر فهد عوزك 
حنين قوليله حاضر جايه 
وبتروح حنين على مكتب فهد وبتاخد تلفونها معاها عشان لو جاسر رن عليها 
حنين بتخيط على الباب 
فهد ادخل 
حنين بابتسامه ساحره صباح الخير
فهد بيقوم من على مكتبه صباح الفل والورد والياسمين على احلى برنسس فى الدنيا 
حنين بكسوف كل ده 
فهد واكتر نفسى بقا افتح عينى الصبح على العيون ال جننتنى دى 
حنين مكسوفه جدا وباصه فى الارض 
فهد رفع وشها ليه حبيبى بيبعد عنيه عنى ليه ده انا مابصدق اشفهم 
حنين بتنسى الدنيا وهو قريب منها فهد بجد انت مستعد للخطوه دى 
فهد تقصدى ايه 
حنين جوازنا 
فهد بابتسامه خاېفه عليا 
حنين طبعاانا بحس معاك بالامان الدفا حاسه انك سندى وحمايتى فى الوقت ده ٠٠وعوض ربنا ليا وتلفونها رن بتبص لقت جاسر اتوترت حنين فهد انا شويه وهرجع 
فهد فى حاجه 
حنين بتوتر ملحوظ لا شويه وراجعه 
فهد لاحظ توترها وانها خاېفه من حاجه طيب روحى انا مستنيكى نكمل كلمنا 
حنين ماشى وخرجت بسرعه
فهد قام بيتمشى فى المكتب وبيفكر ايه ال خلى حنين تتوتر كده ومين ال بيتصل بيها وقعد على كرسى كتبه ولفه وبيبص من الازاز ال ورا مكتبه على الطريق وسرحان شاف حنين بتخرج من الشركه ومعاها شنطه وف واحد واقف مستنيها 
فهد قام مدايق من مكانه وبيبص عليها 
اما عند حنين 
جاسر فتحلها درعاته حنون حبيبتى 
حنين زقته الفلوس ايه ومش عاوزه اشوف وشك تانى 
جاسر لمح فهد وهو واقف يبص عليهم حب يدايقه 
جاسر بيغمز بوقاحه ما تجى يا حنون نسهر سوا وادلعك زى زمان ده انا 
حنين زقت ايده انت ساڤل وقليل الادب 
جاسر الدايق منها وراح ضربها بالقلم 
عند النقطه دى فهد

طلع من مكتبه وعينه كانها الچحيم 
جاسر بيزق حنين بتقع على الارض انا هوريكى انا هعمل فيكى ايه غورى فى داهيه 
كل ده وفى عيون واقفه وشايفه ال بيحصل ومبسوطه 
جاسر ركب التاكسى ومشى وشيرى كانت واقفه بتتفرج عليهم لانها كانت مستنيه قدام الشركه واول ما جاسر مشى مشيت وراه
فهد نازل بيجرى من الشركه لقى حنين واقعه على الارض وبتعيط 
فهد وبحاول يسيطر على غضبه مدلها ايده من غير ما يتكلم 
حنين رفعت وشها لقت فهد قدامها دموعها نزلت اكتر 
فهد يلا قومى مش هنفضل فى الشارع الناس تتفرج علينا 
حنين مسكت ايده وقامت فهد ومش عارفه تقول ايه 
فهد تعالى معايا مش هينفع نكلم هنا 
وركب فهد عربيته وحنين جامبه وساكت مش بيتكلم ولا بيبصلها
حنين بتوتر فهد انت فاهم غلط 
فهد وقف العربيه مره واحده فى مكان هادى وبصلها وايه هو الصح مخبيه ايه تانى عليا ولا انتى بتضحكى عليا 
حنين بدموع بضحك عليك 
فهد بعصبيه امال لما اشوفك واقفه مع واحد وبيحط ايه على وشك بطريقه زباله وبعديها يضربك فى ايه عاوز اعرف مخبيه ايه عنى 
حنين بدموع ده اسواء شخص قبلته فى حياتى ده جاسر والد همس 
فهد بضيق شديد كان عاوز ايه 
حنين بتبلع غصه فى حلقها كنت بديله فلوس 
جاسر نعم فلوس ايه
حنين جاسر كان بيسومنى على همس 
فهد ازاى 
حنين هقلك لما جيت اطلقت منه ساومنى عشان الطلاق اتنازل عن كل حاجه وانا كنت حامل فى همس وهو اصلا مكنش عوزها وكان بيضربنى فيها عشان تنزل 
فهد كان